Ο ΝΙΠΤΗΡΑΣ ΚΑΙ Ο ΜΥΣΤΙΚΟΣ ΔΕΙΠΝΟΣ
Ο Πανοσιολογιότατος Αββάς Ιωσήφ Λακκοτρύπης στην ομιλία του, αναφερόμενος στις τελευταίες πράξεις του Κυρίου, είπε: «Η κάθε λέξη, ή κάθε πράξη ενός ανθρώπου που οδεύει προς τον θάνατο εν γνώση του και εν γνώση αυτών που τον αγαπούν και τον περιβάλλουν, έχουν μια ξεχωριστή απήχηση, έχουν ιδιαίτερη σημασία, είναι η παρακαταθήκη του, είναι μια συνόψιση ολόκληρου του έργου και της ζωής του».
Στην παρουσία του κ. Υπουργού Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Γιώργου Λακκοτρύπη και αναρίθμητους πιστούς τελέστηκε η Ακολουθία του Νιπτήρα και του Μυστικού Δείπνου στην Ενορία Αγίας Μαρίνας Μαρωνιτών Κοτσιάτη, χοροστατούντος του Πανοσιολογιοτάτου Αββά Ιωσήφ Λακκοτρύπη Μιχαηλίδη.
Συμμετείχαν για τον σκοπό αυτό 12 παιδιά του Κατηχητικού Κέντρου της Ιεράς Μονής Προφήτη Ηλία ως Μαθητές και άλλα παιδιά του ιδίου Κέντρου για διάφορες άλλες διακονίες της Ακολουθίας.
Ομάδα επιπρόσθετων χορωδών, από άνδρες και γυναίκες, συμμετείχε επίσης αναλαμβάνοντας την εκτέλεση των ειδικών ύμνων της Τελετής που είχαν εκ των προτέρων προετοιμάσει. Το Ευαγγέλιο του Νιπτήρα έψαλλε ο Γιαννάκης Λακκοτρύπης.
Η όλη Ακολουθία διεξήχθη σε κλίμα μεγάλης ευλάβειας, συγκίνησης και κατάνυξης.
Παραθέτουμε πιο κάτω ολόκληρη την ομιλία του Πανοσιολογιοτάτου Αββά:
Αγαπητέ κύριε Υπουργέ,
Ευλογημένοι εν Χριστώ αδελφοί,
Τα αναγνώσματα της σημερινής ακολουθίας, όλες οι προσευχές, τα κείμενα των ύμνων, η αναπαράσταση του νιπτήρα, και ιδίως η Θεία Λειτουργία, όλα αυτά μας οδηγούν και μας τοποθετούν πιο κοντά στον Κύριο και Θεό μας Ιησού Χριστό. Ο καθένας από μας, νιώθει απόψε πιο έντονα, πιο ζωντανά τα λόγια του Θεανθρώπου, όπως πιο έντονα νιώθει την κάθε Του πράξη, ωσάν να βρίσκεται στη θέση του Ιακώβου, του Ιωάννη, του Ανδρέα, του Φιλίππου ή και γιατί όχι, στη θέση του αντιδραστικού Πέτρου, ο οποίος θα απαρνηθεί τον Διδάσκαλο Του χωρίς ώμος να αποκοπεί από τη Χάρη του Θεού, και έτσι μετανόησε και επανήλθε στην Ευλογημένη Κοινότητα, όπου και ανάλαβε τον ηγετικό του ρόλο. Ευελπιστούμε και προσευχόμαστε, να μη βρεθεί ποτέ κανένας από μας στη θέση του Ιούδα, ο οποίος λειτούργησε ύπουλα και αχάριστα: ζούσε μέσα στη χάρη του Θεού χωρίς ωστόσο να αποκομίσει κανένα όφελος, ζούσε μέσα στο φως αλλά με κλειστά τα μάτια της καρδιάς του, διότι προτίμησε το σκότος και έτσι, πρόδωσε αμετάκλητα τα πάντα, πρόδωσε την αγάπη, αρχές και αξίες, πρόδωσε τη χάρη και το φως. Ο Ιούδας, δυστυχώς, έκλεισε όλες τις πόρτες, όλα τα παράθυρα μέχρι και τις πιο μικρές ρωγμές, για να μην επιτρέψει στη θεια χάρη να εισχωρήσει μέσα του.
Ο καθένας από μας λοιπόν, νιώθει απόψε πιο έντονα, πιο ζωντανά τα λόγια και τα έργα του Θεανθρώπου, διότι είναι λόγια και έργα μερικών ωρών πριν από το θάνατο Του. Η κάθε λέξη, ή κάθε πράξη ενός ανθρώπου που οδεύει προς τον θάνατο εν γνώση του και εν γνώση αυτών που τον αγαπούν και τον περιβάλλουν, έχουν μια ξεχωριστή απήχηση, έχουν ιδιαίτερη σημασία, είναι μια συνόψιση ολόκληρου του έργου του και της ζωής του.
Μερικές ώρες πριν το θάνατο Του, το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης, θέλησε ο Ιησούς να κάνει το Πάσχα με τους μαθητές Του. Κατά το δείπνο ανακεφαλαίωσε το Ευαγγέλιο Του δια της μεγάλης εντολής της Αγάπης. Έδωσε ζωντανό παράδειγμα περί της διακονίας, πλένοντας ο ίδιος τα πόδια των αποστόλων Του.
Με το Μυστικό Δείπνο και το πλύσιμο των ποδιών, ιδρύεται η Εκκλησία, ιδρύεται συνάμα και η Θεία Ευχαριστία και το Μυστήριο της Ιεροσύνης. Είναι το ύστατο μήνυμα που ο Ιησούς μας έδωσε λίγες ώρες πριν το θάνατο Του. Εάν θέλεις να γίνεις μαθητής του Χριστού, επιβάλλεται να κάνεις και συ ότι εκείνος έκανε : να πλύνεις τα πόδια του αδελφού συνανθρώπου σου! Με άλλα λόγια, το πλύσιμο των ποδιών ερμηνεύεται με κάθε πράξη αγάπης, αλληλεγγύης, προσφοράς κι’ ευσπλαχνίας. Είπε ο Απόστολος των εθνών Παύλος στους Γαλάτας: “ Δια της αγάπης να γίνετε υπηρέτες ο ένας του άλλου ” (Γα 5, 13)
Δυο ομιλίες του Ιησού, η πρώτη είναι οι Μακαρισμοί στο ορός των ελαιών (Μκ 5, 3-12 ; Λκ 6, 20-23) και η δεύτερη “Η τελευταία κρίση (Mτ 25, 31-46) μας λένε ξεκάθαρα ότι εάν θέλουμε να υπηρετήσουμε το Θεό, να υπηρετήσουμε το Χριστό, τότε ας υπηρετήσουμε τους φτωχούς και άσημους. Ο φτωχός, ο άσημος και ο έχων ανάγκη, εκπροσωπούν τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. Έτσι λοιπόν, αν δώσουμε στον πεινασμένο να φάει, στο διψασμένο να πιεί, ένα φόρεμα στο φτωχό, μια φιλική επίσκεψη σ’ ένα άρρωστο, σ’ ένα ανάπηρο ή απομονωμένο άνθρωπο, κάθε φορά που δρούμε κατ’ αυτό τον τρόπο, αγαπάμε όπως ο Χριστός αγάπησε.
” Σας έδωσα το παράδειγμα, για να πράξετε κι’ εσείς με τη σειρά σας, αυτό που εγώ έκανα για σας. ” (Ιω. 13,15)
Ευλογημένοι αδελφοί,
Ας είναι η συμμετοχή μας σ’ αυτή την τελετή, συμμετοχή ευγνωμοσύνης κι ευχαριστίας, συμμετοχή μετάνοιας, ανακαίνισης και της μεγάλης αλλαγής. Ας επιτρέψουμε στο Θεό να μιλήσει στις καρδιές μας και να μας πει αυτό που έχει να μας πει. Ας συνεχίσουμε να είμαστε στο ακουστικό με το Θεό τουλάχιστον σ’ αυτές τις υπόλοιπες άγιες μέρες, οι οποίες είναι οι αγιότερες του έτους.
Ας στείλουμε κι εμείς ένα σήμα προς Αυτόν, ας μιλήσουμε στον πατέρα μας ως τέκνα, ως μαθητές.
Να του πούμε ότι θα θέτουμε εκτός λειτουργίας πιο συχνά τους δέκτες της τηλεόρασης, του διαδικτύου, του τηλεφώνου, του ραδίου… για να ακούσουμε και να δούμε περισσότερο τον πλησίον μας, ότι θα μετριάσουμε τις γήινες μας ασχολίες και θα ελέγξουμε τις απολαύσεις μας για να δώσουμε τον απαραίτητο χώρο και χρόνο στον ίδιο το Θεό να ασχοληθεί μαζί μας.
Αυτές οι Άγιες μέρες μας παροτρύνουν να τερματίσουμε κάθε είδους κυριαρχίας και δεσποτισμού πάνω στο άλλο. Μας διδάσκουν ότι δεν μπορούμε να ζούμε σκλάβοι του εγωισμού μας και ότι δεν μπορούμε πάντα να έχουμε μόνο εμείς δίκαιο. Μας συμβουλεύουν να μάθουμε να ακούμε τον άλλο και να τον κατανοούμε. Αυτές είναι μερικές από τις εισηγήσεις και μερικά από τα διδάγματα της Αγίας Εβδομάδας που διανύουμε.
Όλα βρίσκονται συμπυκνωμένα σε μια μικρή φράση: «Αγάπη μέχρι θυσίας» και μόνο τότε γινόμαστε άξιοι της ένδοξης Ανάστασης.
Αμήν